پراکندگی رامان در نقاط کوانتمی نیم رسانا93 پراکندگی رامان در نقاط کوانتمی نیم رسانا93 فهرست مطالب
![]() پراکندگی رامان در نقاط کوانتمی نیم رسانا93فهرست مطالب عنوان صفحه فصل اول مقدمهای بر پراکندگی رامان.....1 1-1 مقدمه.....2 1-2 تاریخچه....3 1-3 کاربردهای مهم پراکندگی رامان در فناوری نانو...5 1-4 نانوفناوری چیست؟...5 1-5 پیشگامان نانوفناوری....6 1-6 خواص نانومواد....7 1-7 روشهای تولید نانوذرات......8 1-8 مقدمهای بر نیمرساناها.......9 1-9 طبقهبندی نانوساختارها....10 فصل دوم فرمولبندی پراکندگی رامان.............................................................................................................14 2-1 سطح مقطع رامان.....................................................................................................................15
2-2 سطح مقطع دیفرانسیلی پراکندگی چاه کوانتمی.......................................................................17 2-2-1 شدت پراکندگی رامان..............................................................................................19 2-3 سطح مقطع دیفرانسیلی برای چاهسیمهای کوانتمی و سیمهای ساده کوانتمی......................28 2-3-1 شدت پراکندگی رامان...........................................................................................30 2-4 سطح مقطع دیفرانسیلی برای نقطه کوانتمی..........................................................................36 2-4-1 شدت پراکندگی رامان............................................................................................37 فصل سوم بررسی سطح مقطع پراکندگی نقطه کوانتمی بر اساس قطبشهای متفاوت...................................42 3-1 معادله شرودینگر...................................................................................................................43 3-1-1 معادله شرودینگر در نقطه کوانتمی..........................................................................44 3-2 سطح مقطع پراکندگی رامان........................................................................................47 3-3 محاسبات عددی..................................................................................................................50 فصل چهارم نتیجهگیری و پیشنهادات................................................................................................................57 4-1 نتایج......................................................................................................................................58 5-1 پیشنهادات.............................................................................................................................60 منابع و مآخذ.................................................................................................................................61 چکیده انگلیسی............................................................................................................................ فهرست اشکال عنوان صفحه شکل 1-1 نمایش ساختار نواری برای الف) رسانا، ب) نیمرسانا، ج)عایق..................................9 شکل 1-2 ساختار یک چاه کوانتمی نیمرسانا.............................................................................11 شکل 1-3: ساختار یک سیم کوانتمی نیمرسانا............................................................................12 شکل 1-4: ساختار چاه، سیم و نقطه کوانتمی.............................................................................13 شکل 2-1: طیف گسیلی پراکندگی الکترونی رامان در چاه کوانتمی با قطبش و عرض چندگانه......................................................................................................................................27 شکل 2-2: طیف گسیلی پراکندگی الکترونی رامان در چاه کوانتمی برای قطبش....................................................................................................................................................27 شکل 2-3: طیف گسیلی پراکندگی الکترونی رامان در چاهسیمهای کوانتمی و نقاط کوانتمی برای قطبش....................................................................................................................35 شکل 3-1: چاه پتانسیل بینهایت یک بعدی..............................................................................44 شکل 3-2 : نمودار انرژی زیر نوارهای نقطه کوانتمی دیسک شکل بر حسب شعاع به ازای ...............................................................................................................................51 شکل 3-3 : نمودار انرژی زیر نوارهای نقطه کوانتمی دیسک شکل بر حسب میدان مغناطیسی به ازای.........................................................................................................................52 شکل 3-4: طیف گسیلی نقطه کوانتمی دیسک شکل برای قطبش .............................53 شکل 3-5 : طیف گسیلی نقطه کوانتمی دیسک شکل برای قطبش ............................54 شکل 3-6: طیف گسیلی برای دو مقدار مختلف از شعاع نقطه کوانتمی برای قطبش ...................................................................................................................................................55 شکل 3-7: طیف گسیلی برای دو مقدار مختلف از شعاع نقطه کوانتمی برای قطبش .....................................................................................................................................................55 فصل اول مقدمهای بر پراکندگی رامان 1-1 مقدمه پراکندگی رامان مطالعه نوعی از برهمکنش بین نور و ماده است که در آن نور دچار پراکندگی غیرکشسان میشود. در آزمایشهای طیف سنجی رامان، فوتونهای تک طول موج (در ناحیهی مرئی، نور تکفام گفته میشود) روی نمونه متمرکز میشوند. فوتونها با مولکولها برهمکنش میکنند و بازتابیده، جذب یا پراکنده میشوند. طیف سنجی رامان فوتونهای پراکنده شده را مطالعه میکند. غالباً فوتونهایی که با مولکولها برهمکنش میکنند، به طور کشسان پراکنده میشوند. به این نوع پراکندگی، پراکندگی ریلی گفته میشود و فوتونهای پراکنده شده همان طول موج نور فرودی را دارند. اما تقریباً از هر یک میلیون فوتون، یک فوتون به طور غیرکشسان پراکنده میشود. در پراکندگی رامان، فوتون فرودی با ماده برهمکنش میکند و طول موج آن به سمت طول موجهای بیشتر یا کمتر جابجا میشوند. جابجایی به طول موجهای بیشتر غالب است و این پراکندگی را رامان استوکس میگویند. اتفاقی که در اینجا میافتد آن است که فوتون با ابر الکترونی پیوندهای گروههای عاملی برهمکنش کرده و الکترون را به یک حالت مجازی برانگیخته میکند. سپس الکترون از حالت مجازی به یک حالت ارتعاشی یا چرخشی برانگیخته واهلش مییابد. این باعث میشود که فوتون مقداری از انرژی خود را از دست بدهد و به صورت پراکندگی رامان استوکس آشکارسازی شود[1]. انرژی از دست داده شده ارتباط مستقیمی با گروه عاملی، ساختار مولکولی متصل به آن، نوع اتمهای مولکول و محیط آن دارد. طیفهای رامان هر مولکول، منحصر به فرد است. از این رو میتوان از آن مانند "اثر انگشت" در تشخیص ترکیبات مولکولی روی یک سطح، درون یک مایع یا در هوا استفاده کرد[2] . 1-2 تاریخچه پراکندگی ناکشسان نور توسط آدولف اسمکال[1] در سال 1921 پیشبینی شده بود ولی این پدیده در سال 1928 مشاهده شد. پدیده رامان، به نام دانشمند هندی سر رامان[2] که این اثر را با استفاده از نور خورشید مشاهده کرده بود، نامیدند که در سال 1930 بهخاطر این کشف وی توانست جایزه نوبل فیزیک را دریافت کند. این اثر فیزیکی توسط جورج پلاکزیک[3] چکوسلوواک بین سالهای 1930 تا 1934 توسعه یافته و کامل شد. رنگ آبی آسمان سیاره ما ناشی از پراکندگی نور خورشید از مولکولهای گازی موجود در جو میباشد. در این موقعیت پرسیدن این سوال که چه کسی برای اولین بار این پراکندگی را مشاهده کرد، امری بیهوده است. افرادی مانند لئوناردو داوینچی[4] در قرن 15 میلادی و نیوتن در قرن 17 میلادی و کلوزیوس[5] در قرن 19 میلادی سعی کردند که چرایی آبی بودن رنگ آسمان را توجیه کنند، گرچه غالب تئوریهای آنان اشتباه بود. برای اولین بار در آزمایشگاه تیندال، ریلی[6] در سال 1899 میلادی نظریهای بیان نمود که توانست پراکندگی نور را توجیه کند. این نظریه پراکندگی پاسخی بود به چرایی آبی بودن رنگ آسمان سیاره ما. پدیده رنگین کمان نیز گواه بزرگتری برای رنگی بودن نورهای بازتابیده و پراکنده شده در آسمان بود که پیدا کردن راه حل منطقی این سوال که چرا رنگ آسمان آبی است را پیچیدهتر و دشوارتر میکرد. بسیاری از دانشمندان تلاشهای زیادی برای پاسخگویی به این سوال کردند تا اینکه مولوکوفسکی[7] توانست در سال 1908 میلادی بهترین توجیه را به جامعه علمی ارائه دهد. این دانشمند مبنای توجه خود را بر افزایش قابل ملاحظه چگالی شدت در هنگام پراکندگی نور و تغییر فاز نور در هنگام شکست آن قرار داد. در سال 1980 انیشتین[8] ، نشان داد که چگونه میتوان این تغییرات را در متغیرهای ترمودینامیکی و همچنین شدت نور در زمان شکست را دقیقا اندازه گیری کرد. زرنیک[9] و ارنشتاین[10] برای پراکندگی نور رابطهی بدست آمده توسط انیشتین را در نقطه شکست تایید کردند و به بیان دیگری نظریه پراکندگی نور حاصل از تغییرات شدت در نقطه شکست در اوایل قرن 20 میلادی به خوبی منسجم شد. بسیاری از اطلاعات خام مشاهده شده در آن زمان به کار گرفته شد تا با موفقیت این پدیده فیزیکی را توجیه کنند. همچنین دراین میان، این اطلاعات توانست مقدار عدد آواگادرو را با استفاده از نور پراکنده شده در گازها بادقت مشخص کند. مطالعات پراکندگی نور در کشورهایی مانند روسیه، فرانسه، هند و ایالات متحده آمریکا و آلمان به طور جدی دنبال میشد. در اوایل قرن 20 میلادی افرادی مانند رامان[11] و کریشنان[12] در هند و لندزبرگ[13] و مندل[14] در روسیه و کابانز[15] و دائور[16] در فرانسه پیشرو این زمینه بودند. این سه گروه در حال بررسی تغییر فرکانس نور پراکنده شده در شرایط مختلف فیزیکی بودند که دو گروه هندی و روسی مطالبی را مشاهده کردند که برنامه یا هدفی برای مشاهده آن نداشتند. این یافتهها توسط این دو گروه مبنای نظریه مورد نظر ما میباشد. آقایان لندربرگ و مندل اشتام پراکندگی نور را در کوارتز و چند بلور دیگر مورد بررسی قرار دادند تا نورهای بازتابیده که دچار تغییر فرکانس شدهاند را بیابند. در همان زمان رامان و کریشنان در کلکته هند هزاران کیلومتر دورتر از دانشمندان روسی در حال بررسی تغییرات نور در اثر کامپتون بودند. آنها با چاپ سه مقاله در سال 1928 میلادی در این زمینه این اثر را به نام خود ثبت نموده و موفق به دریافت جایزه نوبل شدند این در حالی بود که گزارش رامان و کریشنان اندکی زودتر از گزارش دانشمندان روسی بود[3]. امروزه مطالعات بر روی پراکندگی نور در زمینه تجربی و تئوری به هزاران شاخه منتهی میشود و چند هزار دانشمند و محقق به طور جدی بر روی این مسئله در حال تحقیق و کاوش هستند[5و4]. 1-3 کاربردهای مهم پراکندگی رامان در فناوری نانو 1- شناسائی و جداسازی برخی از ترکیبات آلی و معدنی [7] 2- تعیین ساختار شیمیائی ترکیبات [7] 3- تعیین شرایط مرزی برای میدان الکتریکی در نزدیکی سطح [8] 4- از طیفسنج رامان برای آنالیز ذرات نانو مقیاس برخی از ملکولهای آلی و نانو بلورهایDNAو نانو تیوپهای کربنی میتوان استفاده نمود[11-9]. 5- برای تعیین قطر کربن و کایرالیته کربن (کربن کایرال، کربنی است که چهار گروه اتم متصل به آن متفاوت باشد) و تعیین قطر نانو ذرات معدنی میتوان از طیفسنج رامان استفاده نمود[12و11]. 1-4 نانوفناوری چیست؟ نانوفناوری، توانایی انجام کار در سطح اتمی و مولکولی برای ایجاد ساختارهای بزرگ و جدید است. رفتار مواد در ابعاد نانو در مقایسه با رفتار ساختارهای حجیم بسیار تفاوت دارد. نانوفناوری به مواد و سیستمهایی مربوط میشود که ساختار و اجزای آنها به دلیل ابعاد نانومتری، خواص فیزیکی و شیمیایی ویژهای را نشان میدهد. هدف از توسعهی نانوفناوری، کنترل ساختارها و دستگاهها در سطح اتمی، مولکولی و فرامولکولی یادگیری چگونگی ساخت و تولید و کاربرد این دستگاههاست. رفتارهای جدید در مقیاس نانو را نمیتوان از کاهش فوقالعادهی ابعاد دانست. بلکه پدیدههای ذاتی و جدید حاکم در مقیاس نانو، همچون محدودیت اندازه و اعتبار بیچون و چرای روابط مکانیک کوانتمی را باید از دلایل اصلی شمرد. زمانی که بتوانیم اندازه را کنترل کنیم، ارتقاء ویژگیهای ساده و عملکرد دستگاهها به سطحی فراتر از آنچه که امروزه میدانیم و یا حتی امکانپذیر فرض میکنیم، میسّر خواهد شد. همهی مواد و سیستمها، زیربنای ساختاری در مقیاس نانو ترتیب میدهند. در اینجا مثالهایی را ذکر میکنیم. یک مولکول آب دارای قطری در حد 1 نانومتر است. کوچکترین ترانزیستورها به اندازهی 20 نانومتر میباشند. نانوفناوری، اتحاد ساختارهای نانویی در جهت ایجاد ساختارهای بزرگتر را که میتوانند در صنعت، پزشکی و حفاظت محیطزیست استفاده شوند، شامل میشود. هنوز چند دهه به توانایی تولید فراوردههای تجاری مانده است ولی مدلهای نظری رایانهای و محاسباتی نشان میدهد که دستیابی به سیستمهای تولید مولکولی امکانپذیر است چرا که این مدلها قوانین فیزیک کنونی را نقض نمیکند. امروزه، دانشمندان وسایل و تکنیکهای زیادی را که برای تبدیل نانوفناوری از مدلهای رایانهای به واقعیت لازم است، اختراع و تدبیر میکنند. 1-5 پیشگامان نانوفناوری در سال 1959، ریچارد فاینمن[17] در سخنرانی معروف خود اظهار داشت: «اصول فیزیک، تا آنجاییکه من توانایی فهمش را دارم، امکان ساختن اتم به اتم مواد را نفی نمیکند.» او همچنین عنوان کرد: «اگر دانشمندان فرا گرفتهاند که چگونه ترانزیستورها و دیگر سازهها را با مقیاس کوچک بسازند، پس خواهیم توانست آنها را کوچکتر و کوچکتر کنیم.» در واقع آنها به مرزهای حقیقی خود در لبههای نامعلوم کوانتوم نزدیک خواهند شد و فقط هنگامی این کوچک شدن متوقف میشود که خود اتمها تا حد زیادی ناپایدار و غیرقابل فهم شوند. فاینمن طراحی دقیق مولکولها را امکانپذیر دانست. او پیشبینی کرد یک اتم در مقابل اتمی دیگر میتواند به گونهای قرار گیرد که کوچکترین محصول مصنوعی را ایجاد کند. فاینمن در ذهن خود یک «دکتر مولکولی» تصور کرد که صدها بار از یک سلول منحصر به فرد کوچکتر است و میتواند به بدن انسان تزریق شود و درون بدن به اعمال ترمیمی و یا به طور کلی نگهداری بدن بپردازد. ماروین مینسکی[18] یابندهی هوشهای مصنوعی، در دهه 1970-1960 جهان را در تفکراتی که مربوط به آینده میشد، رهبری کرد. اریک درکسلر[19] دانشجوی مینسکی در اوایل دهه 80، درجهی استادی خود در رشتهی علوم دریافت کرده و با تشکیل یک انجمن دانشجویی، فعالیتهایی را تحت عنوان نانوفناوری انجام داد. درکسلر نخستین مقاله خود را در مورد نانوفناوری مولکولی در سال 1981 ارائه داد. وی همچنین در سال 1986 کتابی[20] را در زمینه نانوفناوری منتشر کرد. درکسلر تنها کسی است که برای نخستین بار درجهی دکتری خود را در نانوفناوری در سال 1991 از دانشگاه دریافت داشت. او یک پیشرو در فعالیتهای انجام شده در نانوفناوری است و هماکنون رئیس انستیتو فورسایت[21] و ریسرچفلو[22] است. 1-6 خواص نانومواد با گذر از مقیاس میکرو به نانو، با تغییر برخی خواص فیزیکی و شیمیایی روبهرو میشویم که دو مورد مهم از آنها عبارتند از: افزایش نسبت مساحت سطحی به حجم و ورود اندازه ذره به قلمرو اثرات کوانتمی[13]. افزایش نسبت سطح به حجم که بتدریج با کاهش اندازه ذره رخ میدهد، باعث غلبه یافتن رفتار اتمهای واقع در سطح ذره به رفتار اتمهای درونی میشود. این پدیده بر خصوصیات ذره در حالت انزوا و بر تعاملات آن با دیگر مواد اثر میگذارد. افزایش سطح، واکنشپذیری نانومواد را به شدت افزایش میدهد زیرا تعداد مولکولها یا اتمهای موجود در سطح در مقایسه با تعداد اتمها یا مولکولهای موجود در توده نمونه بسیار زیاد است، به گونهای که این ذرات به شدت تمایل به تجمع[23] یا کلوخهای شدن دارند. به عنوان مثال، در مورد نانوذرات فلزی، به محض قرارگیری در هوا، به سرعت اکسید میشوند. در بعضی مواقع برای حفظ خواص مطلوب نانومواد، جهت پیشگری از واکنش بیشتر، یک پایدار کننده را بایستی به آنها اضافه کرد که آنها را قادر میسازد تا در برابر سایش، فرسودگی و خوردگی مقاوم باشند. البته این خاصیت مزایایی هم دربردارد، ازجمله عاملی کلیدی در کارکرد کاتالیزورها و ساختارهایی همچون الکترودها میباشد. به عنوان مثال با استفاده از این خاصیت میتوان کارایی کاتالیزورهای شیمیایی را به نحو مؤثری بهبود بخشید و یا در تولید نانوکامپوزیتها با استفاده از این مواد، پیوندهای شیمیایی مستحکمتری بین ماده زمینه و ذرات برقرار شده و استحکام آن بهشدت افزایش مییابد. 1-7 روشهای تولید نانوذرات با توجه به گستردگی نانوذرات و نیز گستردگی موارد کاربرد آنها، از روشهای مختلفی برای تولید این ذرات استفاده میشود که انتخاب روش بستگی به نوع ماده و کاربرد آن دارد. در تولید نانوذرات از دو روش اصلی و اساس میتوان استفاده کرد: 1-روشهای فیزیکی 2-روشهای شیمیایی هرکدام از این روشها به خودی خود دارای راهکارهای جزئیتر میباشند و همچنین روشهایی بین این دو مطرح میباشد که به روشهای مکانیکی – شیمیایی موسوماند. در روش فیزیکی که اصطلاحاً آن را روش « از بالا به پایین » مینامند، قطعات بزرگ مواد با استفاده از ابزار و ادوات فیزیکی به ذرات بسیار ریز در مقیاس نانومتر تبدیل میشوند. در این روش عمدتاً ابزارهای بسیار دقیق و در عین حال گران قیمت فیزیکی مورد نیاز میباشد که به راحتی هم در دسترس قرار نمیگیرد. در روش شیمیایی که مبتنی بر هستهزایی و رشد میباشد و اصطلاحاً آن را روش « از پایین به بالا» مینامند، با استفاده از واکنشهای شیمیایی، تولید ذرات امکانپذیر میگردد که در مقایسه با روش فیزیکی بسیار ارزانتر و در دسترستر است. مزیت این روشها ارزان بودن، در دسترس بودن و ساده بودن آزمایشها برای تولید نانوذرات میباشد. بخش عظیمی از تحقیقات نانوذرات در دنیا با استفاده از همین روشها انجام میپذیرد. [1]Adolf Esmkal [2]Raman [3]Jorje Pelagic [4]Davinchi [5]Klaus [6]Rile [7]Molokofski [8]Aniston [9]Zernike [10]Arnshtain [11]Raman [12]Krishnan [13]Lundeberg [14]Mandel [15]Cabins [16]Dior [17]Richard Feynman [18]Marvin Minsky [19]Eric Drexler [20]Engines of Creation: the coming era of nanotechnology [21]Foresight [22]Research Fellow [23]Agglomeration جهت کپی مطلب از ctrl+A استفاده نمایید نماید |